Schrijfervaring door de jaren heen

Het prille begin

Inhoud van het heelal - filosofisch essay van een tiener

Het was aan het eind van het schooljaar '59-'60 helemaal vol. Het volgend schooljaar werd alles netjes overgezet in een speciaal daartoe aangeschaft nieuw schrift, zonder de doorstrepingen en aanvullingen van het klad. Er werden plaatsen uitgespaard voor toepasselijke prentjes, die er nadien werden bij geplakt. Met een 'normograaf' werden in groene inkt grote druklettertitels toegevoegd en met zwarte de paginanummering. Het pril filosofisch schriftje was uitgegroeid tot 74 pagina's en kreeg de met ball-pen in Hollywood stijl geïllustreerde titel: 'Inhoud van het heelal'. Het is nog steeds in mijn bezit. Dit zijn de hoofdstukjes:

Voorwoord 3 Heelal 5 Atoom 7 Ontstaan der planeten 10 Leven op aarde 17 De mens 30 Het verstand 34 Godsdienst 39 Taal 42 Strijd om het bestaan 44 Evolutie 48 Ontstaan van alle leven 51 Tijd 56 Ruimtevaart 59 Einde der aarde 68 Conclusie 70 Inhoudsopgave 74 En dan waren er natuurlijk nog de prachtige illustraties...

Mijn oudste kleinzoon en petekind Natan Pirard heeft de proefdruk van een facsimile voor zijn twaalfde verjaardag cadeau gekregen. Voor andere geïnteresseerden is defacsimile intussen ook beschikbaar op bol.com.

Leerlingenblad 'De uitlaat'

Debuut novelle 'Als engelen zat zijn'

Op het einde is iedereen dood, zoals in een zeer ernstige tragedie van Shakespeare..
Daar tussenin verzeilt men van de ene in de andere onzinnige situatie met allerlei gekke drukke mensen, die elk hun eigen ideaal nastreven en zich daarmee in nesten werken.
Het verhaal, zo dat er al is, heeft op zich weinig betekenis of logica, en ook de opeenvolgende scènes zijn vrij zinloos tot compleet gek, al gaat het om 'courante' voorvallen. Eigenlijk bedoelt deze novelle ook alleen maar dat uit te drukken: het zinloze bestaan en de gekke drukte die mensen daar over maken. Het was de tijd van het existentialisme. Tussendoor worden ook al enkele flarden van rijpende filosofische ideeën meegegeven, zoals: 'het iets is een curieuze structuur van het niets', dat in de mond wordt gelegd van een figuur die filosoof denkt te zijn.
En er is ook een scène van de teloorgang van een mierennest omdat een schoonmaakster er een emmer vuil water had langs gekieperd, en dan de klaagzang van de dikke moedermier die tenslotte uitgeput in het slijk neerploft. Deze scene is op zich hilarisch, maar indien men de mieren door mensen zou vervangen zou alles bloedserieus zijn geworden. Die relativiteit dus, of hoe wij onszelf ernstig nemen te midden van zo'n grote wereld met allerlei andere wezens die daar veel minder last van schijnen te hebben...
Intussen heb ik het dan toch uitgegeven -als tweede druk- en het is nu hier in te kijken en te bestellen
(URL=https://www.bol.com/nl/p/als-engelen-zat-zijn/9200000090084810/?suggestionType=browse&bltgh=2776fcd4-9243-4f76-bbd1-5500aac1fa31.1.10.ProductImage)

Een tweede novelle 'Homo Slapiens'

Aforismen

en 'Stof tot nadenken'

In die schriften heb ik ook zelden geschrapt of verbeterd. Het was gewoon een continu proces van naar buiten brengen wat er vanbinnen klaar zat. Het schrijven is voor mij dan ook maar een gevolg van het denken. Het denkend ordenen van kennis is hoofdzaak. Het schrijven is de herinnering daaraan min of meer vast leggen, hetzij voor eigen gebruik (op het moment zelf, of ooit indien dat nodig zou blijken) hetzij voor het gebruik van anderen die daar hopelijk ook wat aan hebben, zoals ikzelf er veel plezier aan heb beleefd telkens. Het zijn eigenlijk piekmomenten, waarop dergelijke stukjes worden naar buiten gebracht en aan het papier toevertrouwd. Ik herinner me dat er vaak een periode van zekere onrust aan voorafging, al dan niet gemengd met wrevel over het feit dat het mij omwille van gezin en drukke beroepsleven niet lukte om onmiddellijk aan de behoefte toe te geven om me alleen ergens neer te zetten en te schrijven. Spijtig voor mij had mijn omgeving hier ook totaal geen begrip voor en eiste me quasi volledig en exclusief voor zichzelf. Maar in mij is het verlangen om te schrijven altijd blijven voort sluimeren, en zoals gezegd kwam de vervulling ervan toch ook regelmatig aan de oppervlakte in deze kleine stukjes 'Stof tot nadenken', waar ik vaak maar een half uur of een uurtje op zondagmiddag of voor het eten aan schreef.

Na mijn op rust stelling heb ik dan eindelijk de tijd gevonden om al die brouwsels weer eens ter hand te nemen. In feite was ik enkele jaren eerder al begonnen met het intypen ervan op tekstverwerker. Een tekstverwerker is een heerlijk gereedschap. Ik had zoiets tientallen jaren eerder al moeten hebben. Vooral voor langere documenten zoals een boek is het geschikt. Men kan niet alleen heel gemakkelijk stukken tekst inlassen en verplaatsen zonder dat het geheel een onoverzichtelijk gekrabbel wordt, maar ook netjes indelen op meerdere niveaus en dan de nodige titels bij elkaar bekijken en ordenen. En men kan altijd terugkomen op wat men gedaan heeft. Als men vroeger grote documenten op papier wou maken was dat allemaal even anders en moest men vernuftige notitiesystemen met verwijzingen en inlegblaadjes bedenken, die het nalezen soms tot een soort ralley deden ontaarden.
Ik heb dus al die stukjes per onderwerp kunnen klasseren: filosofie, spiritualiteit, religie, natuur, samenleving enzovoort. Dan volgde het eveneens nogal enorme werk van het manueel indexeren, dat wil zeggen het zoeken van de trefwoorden en de lijsten opstellen van artikels waarin die voorkomen. Maar ook dat is zeer goed te doen en dankzij HTML (hyperlink text mark-up language) kunnen de links gemakkelijk worden geactiveerd en kan men gaandeweg al zoeken naar overeenkomsten. Dit trefwoorden register vergemakkelijkt dan het beter sorteren en klasseren weer op zijn beurt.

Meteen heb ik dan de meeste van die artikels op internet gezet, hetgeen ook voor mezelf handig is, want ik kan daar ook zelf gauw dingen gaan opzoeken en bekijken die ik ooit over een onderwerp schreef, om de ideeën al dan niet letterlijk in nieuwe geschriften te verwerken of verder uit te breiden.

'Stof tot nadenken' is naast de boeken die ik schrijf mijn belangrijkste nalatenschap. Doorheen mijn leven heb ik, zoals Klein Duimpje zijn steentjes, deze stukjes als mijlpalen vastgelegd die voorlopig verwijzen naar waardevolle inzichten van waardevolle momenten, met de bedoeling dat die verder bekeken en verwerkt kunnen worden in grotere gehelen. Dat laatste, verwerken in grotere gehelen, ben ik sedert 2004 beginnen doen in de vorm van enkele manuscripten voor filosofisch en psychologisch getinte boeken. Ik beschouw dit als mijn belangrijkste levenswerk en nalatenschap.

Tijdschriftartikels

'De levende Kennispiramide' - psychologisch essay

In 1966 was ik op een aforisme gaan doordenken waarin de relatie van kennis tot bewustzijn en zelfbewustzijn werd samengevat. En dit bleek zeer inspirerend voor mij. Soms zat ik hele avonden lang te schrijven aan nota's over allerlei aspecten van de menselijke geest en van sociaal gedrag. Ik formuleerde daarmee gaandeweg een hypothese die niet alleen de werking van de menselijke geest enigszins verklaarde, maar tegelijk ook een neutraal referentiekader gaf waarmee deze kon worden beschreven, inclusief de afwijkingen daarvan. Dit alles werd aanvankelijk een pakket van zo'n 250 bladzijden geschreven stukken. De inspiratie was zo sterk dat mijn hand het soms niet kon bijhouden. Ik kwam ook niet direct aan structureren toe, maar was vooral bezorgd alles alvast zoveel mogelijk op papier te hebben. Die nota's hebben dan een aantal jaren stil gelegen. In afwachting van de wegens studie uitgestelde legerdienst volgden er perioden van tijdelijk werk zoeken en interims. Dan die legerdienst zelf. Intussen waren de inzichten voor mezelf wel nuttig bij het beschouwen en plaatsen van andere mensen en hun interesses en bezigheden, hun frustraties en mislukkingen ook, en zelfs voor de typering van groepen en hele samenlevingen.

In januari 1978 had ik een boekje over meditatie gelezen van een zekere Anthony Campbell. Tot mijn grote verbazing vond ik daarin heel wat terug van de basisidee van mijn eigen kennistheorie. Ik vond het toen hoog tijd om de nota's daarvan opnieuw op te nemen en de voornaamste ideeën in een samenhangend verhaal bijeen te plaatsen. Dit werden ongeveer 160 getypte A4 pagina's. Algauw bleek het nodig hier en daar zaken verder aan te vullen en uit te leggen, maar de algemene structuur was intussen tot stand gekomen, deels overgenomen van de eerste poging tot structurering tien jaar eerder. Mijn haast om deze dingen vast te leggen kwam voort uit het feit dat ik me had opgegeven om transcendente meditatie te gaan leren vanaf maart dat jaar. De auteur van het eerder genoemd boek was zelf een adept van die meditatietechniek. En ik wou zeker zijn dat mijn weergave niet kon beïnvloed worden daardoor. Dus ben ik enkele maanden opnieuw volop doende geweest, tot het werk voor de zoveelste keer vast liep. Intussen heb ik ook die tweede poging of voorlopige versie wel altijd bijgehouden, samen met de bedoeling om dit werk ooit te voltooien. Nu in deze tijd met de beschikking van moderne tekstverwerking en met mijn op-rust-stelling is dat mogelijk geworden. Maar ik heb voorrang gegeven aan een tweetal filosofische basiswerken, die intussen zijn voltooid (en uitgegeven in 2009).

Najaar 2005 ben ik dan mijn derde poging begonnen om ook 'De Kennispiramide' te voltooien en daar was ik in 2006 nog volop mee bezig. Na veertig jaar rijping van de ideeën lukte het deze keer vrij goed. Het gebeurde eerst volledig uit het hoofd, en zodra het werk zijn volledige omvang had, heb ik er de oude nota's op nagetrokken en het daarmee wat herwerkt en aangevuld. Dan heeft het weer anderhalf jaar stil gelegen, maar half 2010 was het eindelijk klaar (na veertig jaar). In de tweede helft van dat jaar is de review gestart en die liep door tot in 2012 toen het in A4 formaat 272 pagina's telde .

Eind 2012 begin 2013 werd het manuscript aan drie proeflezers gegeven voor een evaluatie. Dat waren respectievelijk een ex-docent logistiek, een intelligente huisvrouw, en een neurofysioloog en -chirurg. Allen lopen hoog op met dit werk en hun opmerkingen en suggesties heb ik dankbaar in een nieuwe versie opgenomen die nu 279 pagina's telt (gedrukt wordt dat 400 of meer). De neurochirurg is van oordeel dat de moderne bevindingen van de wetenschap in het gegeven model reeds aanwezig zijn en dat alles lijkt te kloppen, en hij wilde het nog eens opnieuw grondig doorlezen alvorens een definitief commentaar te leveren dat als voorwoord erin mocht. Wetenschappelijk gezien worden wel vaker modellen gehanteerd,vond hij, die dan later geheel of gedeeltelijk worden geverifieerd of gefalsifieerd naargelang. Dit boek wordt hoe dan ook echt een heel belangrijk werk. De titel is intussen ook uitgebreid tot "De levende Kennispiramide - de wetten van het denken". Werd in 2013 nagekeken door drie proeflezers en wat aangepast. Er komt nog een recensie bij van de neurofysioloog. Mogelijk is het eind 2014 klaar voor publicatie, al maak ik me geen illusies over grote oplagen.
Een beknopte recensie

Een garnizoenstijdschrift

Nota's van persoonlijke ervaring

Veel van deze ervaringen zijn niet geschikt om publiek te grabbel te gooien, zeker niet in een zo eenzijdig rationele wereld als onze westerse maatschappij van vandaag. Bovendien ben ik zelf ook altijd uiterst kritisch geweest voor de betrouwbaarheid ervan, en anderen zouden dat des te meer zijn. Voor mij was het er alleen om te doen de herinnering van het moment enigszins vast te leggen. Of en hoe dit later bruikbaar wordt weet ik nog steeds niet. Sommige ervaringen die ik herlees komen weer levendig voor de geest, van andere ben ik verbaasd dat ik die ooit opschreef. Maar het vormt mogelijks ooit interessant studiemateriaal ter vergelijking met wat anderen hebben vermeld en opgetekend in hun reis naar spirituele vervulling. Voorlopig blijft het wel binnenskamers.
In 1996 ben ik ermee gestopt, omdat bepaalde 'ervaringen' al eerder waren opgetekend, en ook omdat... Wel laat ik die laatste optekening hier weergeven. Het is een soort poëtisch allegorische weergave van hoe ik me voelde:

POSITIE KIEZEN - 19 juli 1996

Nog tijdschriften: 'TM-Nieuws'

Aanvankelijk waren er voldoende Engelse teksten die in degelijk Nederlands vertaald konden worden. Omdat het vaak om voordrachtteksten van de grote meester zelf ging moest biezondere aandacht worden geschonken aan het capteren van nuances. Voor termen of begrippen was het zaak het juiste Nederlandse woord daarvoor consequent toe te passen. Een zekere tijd hebben we alles ook nog eens netjes in het Frans vertaald voor de parallelle editie die in het Zuiden van het land werd verspreid.

Toen een nieuw concept van het nationale nummer werd ingevoerd, kon ik me weer op de regionale editie toeleggen, die intussen alle Vlaamse provincies bestreek. Iedere uitgave bevatte slechts één recente voordrachttekst. Daarnaast waren ook andere teksten nodig, soms van buitenlandse auteurs. Verder kwam in de latere uitgaven ook een politieke column, die door mijzelf werd verzorgd, samen met artikels over binnenlandse en buitenlandse gebeurtenissen die met spiritualiteit en natuur te maken hadden. Dit was voornamelijk het geval nadat we ook een 'grass-roots' partij hadden opgericht, de 'Natuurwetpartij', waarvoor ik het manifest schreef en de website verzorgde. Het werd de eerste politieke partij die met een eigen website aankwam. Zij ging op internet op 28 juli 1996.

Artikel in het wetenschappelijk tijdschrift 'Natuur en Techniek' over luchtverkeersleiding

In het opleidingscentrum werd het als introductiemateriaal gebruikt voor aspirant-verkeersleiders. Het vormt een beschrijving van de manier waarop luchtvaart in goede banen wordt geleid. Zowel de verkeersleiding als de moderne ICT systemen, waarvan zij thans gebruik maakt, worden beschreven in verstaanbare taal voor de leek. Het bevat intermezzo's zoals een beschrijving van de indeling van het luchtruim. Er wordt ook verwezen naar andere verwante systemen in het buitenland. Op gebied van luchtvaart gelden immers internationale normen, zowel voor procedures van verkeersleiders en piloten als voor de informatiesystemen die hen daarbij behulpzaam moeten zijn.

Adequaat verkeersstromenbeheer

In de jaren die volgden heb ik tot vlak voor mijn op-rust-stelling gebruiks- en ontwerpdocumenten opgesteld voor allerlei aspecten van dergelijke systemen. Zo is er op Google Books en eveneens op deze website een onafgewerkt document te vinden onder de titel 'Adequaat verkeersstromenbeheer'. Met de zoekfunctie op de homepage of via de tekst pagina is dit gemakkelijk te vinden. Het is overigens het enige van dergelijke documenten dat in het Nederlands is gemaakt, alle andere 'Operational Requirements Documents' zijn in het Engels, de voertaal in de luchtvaart.

Maar dit document is vooral een voorafgaande theoretische studie van alle deelaspecten van het in goede banen leiden van voertuigen, vaartuigen of vliegtuigen, gebaseerd op de praktijkervaring. Het is een uitgebreide analyse van de elementen en hun interacties, die meespelen bij het plannen en uitvoeren van een optimale verkeerssequentie, zowel toepasbaar op luchtvaart als op andere transportsystemen (scheepvaart, trein en autoverkeer enz.)
Doelgroep: verkeersdeskundigen. (deels afgewerkt).

Filosofisch essay 'Het iets is een curieuze structuur van het niets'

De nota's die door de jaren heen als 'Stof tot nadenken' waren bijeengeschreven werden even opnieuw bekeken en zo rees de inspiratie om een aantal ideeën die daarin voor komen in het geheel van een boek te verwerken. Omdat niet alles in één boek gaat ben ik begonnen met het meest algemene en fundamentele en dat is een eerste filosofisch essay geworden. Het is een metafysisch model als antwoord op de fundamentele zijnsvraag. De titel: 'Het iets is een curieuze structuur van het niets' refereert aan een vroeg aforisme dat ik met name in '68 neerschreef: 'Het universum is een trilling van het oneindige niets'. Later ben ik dat 'niets' gaandeweg wel met een hoofdletter gaan schrijven, uit verwondering en bewondering, voor dat wat is.

Het boek werd in 2006 uitgegeven onder de nieuwe titel 'Het grijpbare Niets'. Het bevat een dertigtal hoofdstukken, waarin telkens vanuit een ander aspect is gekeken naar dat wat is en ons omringt als universum. Aspecten zoals 'Wat is dan dat absolute niets?' 'Kan iets uit niets ontstaan?' 'Van oerknal tot heelal, en verder' 'De illusie van bewegingspatronen of vormen' 'Cyclussen' 'Asymmetrie' 'Anatomie van tijd en ruimte' 'Evolutie op kosmisch vlak' en nog vele andere komen uitgebreid aan bod. Alles wordt ingepast in een samenhangende beschrijving van totaalconcept dat uit het geheel moet duidelijk worden.

Wie wat dieper nadenkt komt oog in oog met de diepere werkelijkheid: niets bestaat echt.
Alleen 'niets' is echt mogelijk. Het niets blijkt logischerwijze de ultieme bestaansgrond. Tegelijk neemt men toch alles rondom waar en ook zichzelf. Hoe kan dat?
Filosofen hebben zich door de eeuwen heen gebogen over de fundamentele zijnsvraag. In hun antwoorden hebben zij vele nieuwe vragen doen rijzen, en contradicties, eindeloos...
In dit boek nemen we even afstand van al die vragen en nemen een frisse duik in de werkelijkheid. De lezer wordt daarbij op geleid bezoek meegenomen om alle aspecten van de werkelijkheid te bezien. En die gaan van de oneindige rust en stilte van de leegte zelf, het niets, het zijn, tot de meest turbulente chaos, en alle tussenvormen van dien.
Er wordt getoond hoe relatief de dingen en gebeurtenissen zijn, ook tijd, ruimte en voorwerpen, en hoe onze waarneming zelf verwrongen en onvolledig wordt, dus altijd onjuist is.
Bijgevolg is onze visie, ook als ze wetenschappelijk gefundeerd is, altijd onbetrouwbaar, omdat zelfs wetenschap in eerste instantie en uiteindelijk altijd op waarnemingen steunt.
Dit betekent niet dat wat we weten en denken waardeloos is, het is alleen nooit definitief.
Om het weten te verruimen is er deze multipele benadering van de werkelijkheid vanuit alle mogelijke hoeken in een dertigtal hoofdstukken. De benadering is zodanig gekozen dat altijd de samenhang met de oorsprong, de arche, het niets, wordt aangehouden. Dit laat de lezer toe steeds meer van het geheel te overzien, en in te zien dat de verschillende werkelijkheden verschijningsvormen van hetzelfde zijn. (Voor sommigen zou dit soort filosofie zelfs een helend effect hebben). Veel vragen en paradoxen worden op die manier opgelost. Het simultane van tijd en oneindigheid, het ontstaan der dingen, de evolutie met strijd, verlies en winst, de relativiteit van alles, de plaats van onszelf in dat geheel…

Het werk werd geschreven in amper een viertal maanden, maar het is de neerslag van een intern vrij spontaan denkproces dat veertig jaar heeft geduurd. Ik heb me bewust afzijdig gehouden van door anderen geformuleerde filosofieën om dit proces niet te verstoren. De inspiratie is oorspronkelijk dan ook niet in woorden, maar eerder in beelden.

"Het grijpbare Niets" is een unieke nieuwe visie op de werkelijkheid, die past in de holistische cultuur die al geruime tijd de kop opsteekt. Het is een samenhangend theoretisch model waarmee de verschillende aspecten van de werkelijkheid beschreven, begrepen en aanvaard kunnen worden. Een antwoord op de fundamentele verwondering, en een helende balsem voor wie lijdt onder de pijn van het zijn.
Het is voor het eerst uitgegeven op 5 april 2006. De tweede druk is verschenen in oktober 2009 onder ISBN 978 90 796 6605 8 en samen met "De Oerslang" aangeboden op de Antwerpse Boekenbeurs van 2009. Beknopte recensie en mogelijkheid om te bestellen Beknopte weergave on-line

De derde herziene druk verscheen op 15 mei 2014 op bol.com en zal ook in ebook-versie onmiddellijk downloadbaar zijn. Behalve dat In deze derde druk een aantal kleine typ-, taal- en spelfouten gecorrigeerd zijn, maar alle neologismen behouden bleven, werden bepaalde begrippen nader benoemd, geïllustreerd en iets verder uitgewerkt. Aan het einde van het boek is nu ook een lijst met veelgebruikte termen en de neologismen van de "Trillend Niets Theorie" met hun verklaring beschikbaar.

Antropologisch essay 'De Oerslang of Het Universele Denken'

Bedoeling was uiteindelijk aan de hand van elementen uit alle culturen tot een samenhangend beeld te komen van de gemeenschappelijke factoren: dat wat de mens universeel echt in zijn diepste bezighoudt. Ter motivering wordt de lezer eerst op geleid bezoek meegenomen doorheen de stadia van het universele denken van de mensen door de eeuwen heen: er wordt een verheldering gegeven van wat traditie en cultuur i.h.a. betekenen, hoe ze werken en waar ze toe dienen.
Een aantal verklarende hoofdstukken zijn daarbij gewijd aan aspecten zoals 'Het doel van traditie en haar methode', 'Oorsprong en ontstaan van tradities', 'Taal en symbolen', 'Religie en gemeenschap', 'Het Godsbegrip'... Constanten uit mystiek, mythologie en religie komen aan bod, maar ook die uit cultuurvormen van zogenaamd primitieve volkeren. In 2006-7 is het boek herwerkt. De titel werd nu 'De Oerslang of het Universele Denken'. De samenvatting van de 'trillend niets theorie' viel weg en er kwamen nog enkele belangrijke hoofdstukken bij: 'Wat mythologen bezielt' en 'Geschiedenis van de mythologie'. Hierin wordt aangetoond hoe mythologieën ontstaan en in herkenbare lagen zijn opgebouwd en hoe verschillende mythologieën historisch uit elkaar zijn ontstaan. Daarna worden een aantal universele symbolen en thema's uit de mythologieën en kennistradities daarop betrokken en verklaard.

Het boek geeft een inzicht in en een verklaring voor het ontstaan van onze cultuur, ook hoe historisch onze westerse cultuur is gegroeid. Het is een pleidooi voor de vergelijking van uiteenlopende neerslagen van kennis en tradities in de verschillende culturen, op zoek naar onderliggende gemeenschappelijke boodschappen daarin, en naar wat ons als mensen overal bindt.
Tot slot wordt ook de wisselwerking tussen cultuur en natuur binnen deze ruime context nog eens uitgebreid in de verf gezet, om nadruk te leggen op de praktische consequenties van een universele 'totaalvisie' met bijbehorende eenheidsbeleving.
Deze benadering wil bijdragen tot een beter inzicht en begrip ten overstaan van andere culturen, opdat mensen op die gemeenschappelijke basis van kennis en (h)erkenning weer een stapje dichter tot elkaars aanvaarding en respect kunnen komen.

Publicatie in paperback formaat onder de titel: 'De Oerslang of het Universele Denken' kwam tot stand eind mei 2008
Een tweede herziene druk, als paperback van 191 pagina's, is verschenen in oktober 2009 onder ISBN 978 90 796 6606 5 en werd samen met "Het grijpbare Niets" op de Antwerpse Boekenbeurs aangeboden. Beknopte recensie en mogelijkheid om te bestellen...
Beknopte weergave van de eerste versie on-line

Eind 2013 is dit gehele werk bij bol.com verschenen en als ebook onmiddellijk downloadbaar.

Artikels op Wikipedia

En nog artikels op Wikipedia

Antropologisch essay 'Tussen Spiegel en Speer'

In dit werk komen vrouwen en mannen meer over zichzelf en elkaar te weten, dan ze ooit hadden durven vermoeden. Het is verschenen op 14 december 2010 als paperback van 373 pagina's, met smaakvol kaftontwerp van kunstenares Maria Swinnen.
In 2012 werd deze antropologische studie door universiteitsprofessor M.A.C. de Haardt, Tilburg en Leiden, alvast gekwalificeerd als 'degelijk' en 'interessant'.
Meer lezen (en eventueel bestellen?)... In 2014 is een tweede herziene druk verschenen als large paperback van 320 pag. vanaf eind januari 2014 beschikbaar op bol.com, en sinds 13 mei ook als ebook. Prof. W. T. Hathaway van de universiteit van Oldenburg heeft een inhoudsopgave in het Engels opgevraagd samen met de literatuurlijst en is behoorlijk onder de indruk. Er is blijkbaar internationale belangstelling gerezen voor dit werk en een Engelse vertaling is klaar. Mogelijk verschijnt de Engelse versie half 2015 onder de titel: "Between Spear and Mirror - A Gender Study of the Past Nine Millennia and further".

De mensvriendelijke tuin

In de lente van 2010 realiseerde ik me inderdaad dat ik op dat moment dan wel in een gelijkvloers appartementje leefde, met een kleine pottentuin, maar in mijn leven toch in feite heel wat met tuinen en tuinboeken was bezig geweest. En dat ik bijgevolg daar een behoorlijke kennis en expertise van bezit, na al het voorbereidend lees- en studiewerk destijds, en de ervaring van het praktisch ontwerpen en aanleggen van een aantal opeenvolgende tuinen, zelfs voor anderen. Een boekenplank of twee zijn trouwens nog behoorlijk gevuld met uiteenlopende exemplaren over het onderwerp en die dienen nu als literatuurlijst.
Het was gezellig en boeiend om weer in die sfeer te duiken en in alle herinneringen, terwijl ik in mijn werkkamer gewoon rustig aan de portable kon zitten typen. Het werkje is heel snel tot stand gekomen, in drie maanden tijd, door tussendoor wat pagina's te maken binnen een vooropgesteld indelingsplan dat de inhoudsopgave is.

Het is theoretisch een praktisch, maar praktisch een theoretisch tuinboek geworden. Er zitten heel wat bespiegelingen in om het geheel toch iets meer diepgang te geven dan een courant tuinboek. Toch kan het echt wel als leidraad gebruikt worden voor wie zelf zijn tuin wil ontwerpen of verbeteren, of een vijver aanleggen enzovoort. Het staat vol praktische tips en truuks over het wekken van illusies, om foute proporties te corrigeren, om de zaak groter of kleiner te doen lijken enz. Verder staan er een dozijn tuintypen in beschreven, waaruit men kan kiezen en die men ook kan combineren in zogenaamde tuinkamers. En achteraan staat, na de stapsgewijze handleiding voor het ontwerpen, een praktische vragenlijst, die de lezer moet in staat stellen om te weten te komen, wat hij of zij nu precies zelf wil.
Het geheel is geïllustreerd met tekeningen, en beslaat 114 pagina's, met talrijke eigen kleurenfoto's.
Verschenen op 28 juni 2011 in relatief kleine proefoplage in kleurendruk. Er komen positieve reacties op. Sinds eind 2013 ook beschikbaar op bol.com als ebook en verder...

Hogere gezondheid

Alle liefde vloeit naar het Zelf