OverzichtAlgemeenBelgieVS PolitiekIsraelIrak

Politiek Israël vs. Palestina

  • 22-07-2008 Honger naar bevestiging van identiteit
  • 17-05-2004 Gebrek aan wijsheid...
  • 22-03-2004 Israel reveals itself as highly dangerous and uncivilised
  • 20-11-2003 Who is really guilty?
  • 16-11-2003 Aanslag Turkse synagogen: Wie heeft er baat bij?
  • 07-09-2003 Het probleem is Sharon, niet de oplossing
  • 16-07-2002 Israeli soldiers killing Israeli colonists?
  • 20-06-2002 Israel toont nu zijn ware bedoelingen
  • 18-05-2002 Sharon et la peur
  • 19-04-2002 Jeninocide
  • 05-04-2002 Palestina tot de bedelstand verlagen
  • 31-03-2002 BRUSSELS DISRUPTS ALLIANCE WITH ISRAEL
  • Israëls institutionele geweldterreur
  • 03-06-2001 Zion

  • TOP

    Zion

    Eerst even zien wat zionisme is, of was. Oorspronkelijk is het een louter spiritueel idee, zoals dat in iedere geestelijke strekking voorkomt. De idee van een ideale plaats (toestand, staat) om in te verkeren, waar harmonie de boventoon heeft, een soort eldorado, tuin van Eden. Dit stamt uit een ver verleden, waarschijnlijk van voor Abraham.

    Dit abstracte ideale streefdoel moet dan aan de man gebracht worden. Dat betekent dat het wat concreter vorm en inhoud moet krijgen. Men gebruikt dan vergelijkingen. Bijvoorbeeld: Sion wordt beschreven als een ideale toestand geprojecteerd op de bestaande hoofdplaats in het gebied waar deze leer zich op dat moment voordoet. Zo van: als iedereen in se in perfecte staat is, dan zal dat ook te merken zijn aan de omgeving waarin men als groep harmonisch samenleeft.

    Omdat het om een hooggegrepen ideaal gaat zal men het ook vertalen in, of projecteren op, een gebied dat fysisch ergens hoger gelegen is. Op zo'n berg wordt dan vaak een vaste verzamelplaats, een tempel gebouwd, en daarrond komt meestal een nederzetting die kan uitgroeien tot een kleine stad, zoals Jeruzalem, - waar men nog altijd van de tempelberg spreekt - , en dat door vurige aanhangers het heilige Sion wordt genoemd.

    Het gevolg van de veruitwendiging van een spirituele theorie is vaak dat een afsplitsing van de volgelingen (sekte) zich meer en meer op uitwendigheden gaat blindstaren. En vaak ook rechten wil doen gelden op de geografische plek op aarde waar zij hun hemels rijk willen realiseren. In dit geval wordt er al gauw gedroomd van het stichten van een eigen staat van de groep aanhangers binnen het Zionisme, en dat wordt uiteindelijk ook de voornaamste doelstelling van de Zionistische Joden. Volkomen naast de oorspronkelijke kwestie natuurlijk, want een inwendige toestand kan men om het even waar realiseren. Daarom hebben de orthodoxe Joden zich vrij vroeg tegen de idee van een Zionistische staat midden Palestina gekeerd. Maar intussen is de idee van een letterlijke Zionistische politieke staat geboren en zijn zij om praktische redenen daar wat op terug gekomen. Blijkbaar hebben ook zij de smaak van het aardse bestaan te pakken gekregen.

    Ironie van het lot: de bedoelde harmonische inwendige staat van het heilige hemelse Sion is omgeslagen tot een wereldse staat van versplintering, verdeling, tegensgestelde belangen, twisten en broedermoord in en rond het aardse Jeruzalem.

    Dit komt mede omdat volgelingen van een bepaalde geestelijke strekking vaak de fout maken te denken dat zij beter zijn dan de anderen, die deze strekking niet, of anders, volgen. (Wat in feite onzin is, want als zij toch al zo goed zijn, waarom zouden ze dan al die geestelijke oefeningen nog nodig hebben?).

    Al vrij vroeg doen dan ideeën als 'wij zijn de enige uitverkorenen' en 'de anderen zijn onrein' of al de anderen zijn de 'golem' en nog meer van dat soort discrimaties hun intrede. Dit zijn pas zeer gevaarlijke ideeën, aangezien zij de aanhangers impliciet een stilzwijgend recht lijken toe te kennen om die anderen legitiem te misprijzen, en hen tenslotte zelfs vrijblijvend te bedriegen en alle denkbare schade te berokkenen.

    Wanneer twee groepen elkaar wederzijds met ideeën van kosjer en kasjer te lijf beginnen gaan, dan komt er geen eind aan de verwarring en de ellende.

    Copyright © Ben Pirard 3-6-2001

    TOP

    Israëls institutionele geweldterreur

    De enige vloeistof die daar nog vloeit is blijkbaar bloed. In het land van bloed, haat en schande...
    Geen enkel verleden verrechtvaardigt wat daar vandaag de dag in Israël en omstreken gebeurt.
    De heer Charon, met wie het allemaal begon (denk aan de Tempelberg), is goed bezig zich een historische plaats te verzekeren in de reeks van Milosevic, Pinochet en dergelijken meer.
    Dat hij soldaten met scherp rechtstreeks op burgers laat schieten (zonder enige vorm van aanklacht, zelfverdediging of proces), als ze die verdenken, is het einde van de rechtsstaat, de democratie, de volwassen beschaving.
    Dat F16 vliegtuigen burgerdoelen beschieten, alweer op eigenmachtige verdenking, betekent een grove schending van de rechten van de mens, én van de conventie van Genève.
    Er zijn landen voor minder door de NATO gebombardeerd.
    Nu Charon zich met misprijzende arrogantie boven de internationale gemeenschap stelt, is het meer dan tijd geworden voor alle landen in het Noorden en het Westen, die de democratie hoog in hun vaandel beweren uit te dragen, en zich afzetten tegen al wat extreem rechts is, om die boycot tegen de ultra rechtse Israëlische regering maar daadwerkelijk te beginnen...


    Als tegengewicht tegen de aanklachten door Palestijnse vertegenwoordigers, hebben nu ook vertegenwoordigers van het Israëliche volk op hun beurt klachten bij het Hof van Brussel ingediend tegen president Arafat voor feiten uit het verleden.

    Het begint er vaag op te lijken dat men de wegen van recht en beschaving daar toch enige voorrang wenst te geven in dat andere kleine landje.

    Jammer dat intussen Joodse bull-dozers ongestraft voort kunnen gaan om, met het recht van het leger aan hun kant, Palestijnse woningen te vernielen, en Israëlische op ingepalmde grond bij te bouwen.

    Copyright © Ben Pirard 2001

    TOP

    BRUSSELS DISRUPTS ALLIANCE WITH ISRAEL

    After the latest state's terrorist invasion of Israel in Palestina Brussels has decided that time of only verbal condemning is over, now time to act has come. The relations between Brussels and Tel Aviv have been frozen. Brussels thereby puts a brave example for political responsibles all over the world, who don't want their country to be called a cowboy state.

    The axis of evel seems to be fueled from COWBOY STATES like the US, Italy and Israel, that think they will for ever impose their own will on the people by force, annihilating all treetees they signed before, annihilating international law, annihilating human rights and fooling everybody by manipulting the news and spinning the truth via the media they also impose their will upon through mere financial force.

    They manipulate words, calling aggression self defence, and self defence they call terrorism.

    These cowboy-states are typically ruled by a 'democratic' oligarchy and progressively violate national sovereinity, political inviolability and even personal and physical sovereinity of political representatives and heads of other states all over the world. Having come to this lowest level of unthrustworthyness and unreliability they voluntarily bring the whole balance of mutual respect and legitimate power of all nations in the world in danger and seem to want to bring humanity back to the wildman's state, where only the law of the jungle prevails, far, far away from what ever was called civilisation.

    Credibility of the ultra right US and Israeli government in Europe comes now to a very low level as their talks and actions visibly have become completely dissociated, distorted and controversary.

    Brussels of old has been wide awake to the reality behind the words of distortion and censured images sent to the public via owned media. It has now put the example of righteous political attitude, deciding to freeze the relations with Tel Aviv, after the scandalous state terroristic invasions, planned long before, just waiting for the next plausible excuse to be put into practice. Collaboration between ULB and Tel Aviv university has stopped already. Other programmes are at stake.

    But elected bloodhound Sharon's only sensitive spot obviously is his wallet. There he will be touched in the future, when no walls are left to be struck. The bill of destructions is being made up on his name already and the debt will be paid back by Israel or its sponsor one day. All war acts are listed also, just as was done for Milosevic. Several organisations in addition are calling upon general boycot of Israelic product importation or consumption. They are easy to be recognised in the European supermarkets.

    The European tax payer and voter will hold European and other political leaders and organisations in the line of evolution of a sovereign civilised human culture.

    Copyright © Ben Pirard 31-3-2002

    TOP

    Buurland Palestina tot de bedelstand verlagen?

    Dat lijkt de jarenlange strategie van Israel die vandaag schrijnend duidelijk aan de oppervlakte komt. De gijzeling van de Palestijnse president Arafat, die nu al een week aanhoudt,- natte droom van een machtsdronken eerste minister Sharon -, is de kroon op het werk, bedoeld om het buurvolk definitief te onthoofden. De wereldopinie werd en wordt, met schijfjes tegelijk, gewend gemaakt aan de geleidelijke uitvoering van de wurgstrategie: het volk verlagen tot een massa bedelaars...

    Intussen wordt onder de roepnaam van de nieuwste hype de hele infrastructuur stelselmatig vernield en vernietigd. Zogezegd omdat deze een 'terroristisch' netwerk zou dienen. Indien dit de universele logica is, dan moet alle infrastructuur in alle landen worden vernietigd, want ooit wordt er wel eens van de telefoon of het wegennet of wat dan ook gebruik gemaakt door criminelen, waaronder terroristen. De retoriek met deze logica is dus opnieuw slechts oogverblinding voor de publieke opinie: volksverlakkerij.

    De retoriek keert ook systematisch de zaken gewoon om. Nobelprijswinnaar voor de vrede Arafat wordt terrorist genoemd.
    De verdrukte wordt agressor en terrorist genoemd. De eigen agressie, politieke en militaire staatsterreur, wordt 'verdediging' genoemd, en dan in één adem nog 'wettelijk' ook (terwijl alle internationale wetgeving aan de laarzen wordt gelapt). Intussen rukt het leger steeds verder op buiten de grenzen van het toelaatbare.

    Maar blijkbaar werkt dit (althans op korte termijn), want volgens een recente opiniepeiling staan 3 op 4 Israelieten achter de huidige extreme handelwijze van Sharon en zijn leger. En zelfs in de wereld vindt zijn stoer mannetjesgedrag hier en daar aanhang (vooral in de VS dan). Drie op vier Israeli's zijn gebrainwashed dat zij slachtoffer zijn en dat de aanvallen en massale vernietigingen op Palestijns gebied dus 'normaal' zijn, en overtuigd van hun gelijk zijn ze niet voor rede vatbaar en gaan straks nog wenen als ze van de wereld ongelijk zullen krijgen.

    De strategie die we al tientallen jaren toegepast zien is er een van afwisselend het net wat dichter en weer wat losser over de Palestijnen en hun grondgebied te gooien en dichthalen, en wel zo dat er telkens iets meer netto winst wordt gehaald voor en door Israel en dat de gerechtvaardigde eisen van Palestina iets verder op de achtergrond worden gedrumd.

    Het inzetten van het leger voor de kolonies, het instellen van check-points, het schieten op protesterende jongeren, eerst met rubber, dan met scherp,(nooit met waterkanonnen zoals in beschaafde landen), het binnenvallen met tanks, weer terugtrekken en opnieuw binnenvallen, steeds verder doordringen, met steeds meer schade en doden en gewonden als gevolg... Het zijn allemaal opeenvolgende maneuvers en schijnmaneuvers geweest die hetzelfde doel dienen: het veroveren en behouden van vreemd grondgebied en het ontmoedigen en langzaam doden van de bewoners.

    Intussen wordt, vooral werd, zorgvuldig bijna dagelijks door een of andere 'woordvoerder van de Israelische regering' de nodige 'aanvaardbare uitleg' aan de pers verstrekt, om vooral maar de wereldopinie niet te zeer te verstoren. In de fase waar Israel nu beland is, hoeft blijkbaar ook dat niet meer. Het einddoel van de strategie is in zicht voor hen, en nu kan de hele wereld hen gestolen worden. Zelfs naar politieke wereldleiders wordt nu niet meer geluisterd. Snel nog even doorzetten nu, want ze denken dat zij hun 'endlosung' hebben bereikt...

    Als we naar Palestina kijken, dan zien we hoe de tien geboden van de Isrealische verstikkingstrategie werden toegepast. Hier is de handleiding voor het wurgen van een buurtstaat:

      1. Mogelijkheden tot onderwijs, vooral universitair, gereduceerd tot bijna niets meer (zorg dat de 'vijand' niet te slim kan worden),
      2. Veel jongeren, vooral jongens, zijn verminkt of gedood of compleet moedeloos en wanhopig (zorg dat de 'vijand' niet meer kan groeien).
      3. Fabrieken zijn verwoest en boomgaarden met in totaal 112.000 olijfbomen moedwillig vernield door bull-dozers en tanks (zorg dat de economie plat valt en de werkloosheid maximaal wordt),
      4. Vernietig de luchthavens en sluit de havens (zorg voor internationale isolatie),
      5. Vernietig stelselmatig huizen die in de weg staan, (zorg voor nieuwe ruimte voor eigen infrastructuur, en voor een toenemend leger van daklozen),
      6. Vernietig de openbare omroep en neem hem liefst zelf in, stuur desnoods wat porno rond (zorg voor de nodige desinformatie en verder bederf van de jeugd)
      7. Blokkeer en vernietig de waterleiding en elektriciteitsvoorzieningen (maak de mensen meer en meer afhankelijk van gestelde condities)
      8. Blokkeer en vernietig ziekenhuizen en het gezondheidsstelsel (zorg voor meer 'natuurlijke' uitsterving)
      9. Bespioneer alle telefoon, e-mail evenals verplaatsingen en transport (schakel iedere vorm van communicatie en organisatie uit)
      10. Isoleer de leiders en daarna ook de president (zorg dat het volk compleet richtingloos wordt).

    Of deze strategie op termijn de beste is zal de geschiedenis uitwijzen. Maar de voorbije geschiedenis geeft ons toch alvast reden om te geloven dat er een betere moet bestaan.

    Het is niet door jezelf wijs te maken dat Jaweh heeft gezegd dat jij de beste bent, de uitverkorene, en dat hij gezegd heeft dat je die anderen rustig van hun land mag verdrijven, dat je daarmee ook je geïntegreerde plaats in de wereld verdient. Anderen zouden er wel eens net zo kunnen over denken, en wie heeft dan gelijk: Jaweh of Noway?

    De verholen en soms onverholen zelfingenomen hoogmoed die geïndoctrineerden van dit soort geloof kenmerkt, is oorzaak van veel ellende. Men zou kunnen parafraseren: "het lot dat de Israel nu ondergaat, heeft het zichzelf aangedaan".

    Feit is dat de link tussen het systematisch toepassen van de wurgingstrategie enerzijds en het systematische voorkomen van wanhoopsdaden door zelfmoordactivisten anderzijds, voor de doorsnee westerse waarnemer (her en der een verstokt politicus uitgesloten) tenslotte een hoogst voor de hand liggende vanzelfsprekendheid is. Voor de fundamenteel goedgelovige Jood blijkbaar (nog altijd) niet. Mogelijk ligt daar het (gouden) kalf gebonden...

    De vraag die we ons in Europa nu al stellen is: en wat daarna? Nadat dit lokaal feestje van schijnbaar ongeremd zwelgen in het eigengereid smoren van angst en haatgevoelens is afgelopen. Als het kille eenzame ontwaken opnieuw zal volgen in een wereld van onbegrip, rondom een ditmaal zelf aangericht vers rokend puinlandschap? Zal men dan inzien dat er iets anders nodig was dan dit? Beseft men dat niet alleen het buurvolk, maar ook de wereldgemeenschap (waarin beide volkeren leven en moeten integreren) diep ontgoocheld en beledigd is? Dat de wereld nu al de rekening opmaakt?

    Stop zo vroeg mogelijk deze waanzinnige razernij-aanval van een deel van de mensheid. Hoe vroeger aan constructieve samenwerking wordt gedacht, hoe beter en voordeliger voor iedereen. Het volstaat de wurgingstrategie gewoon om te keren, om de zon in het water te kunnen zien schijnen Ook bij de buren. Zij zijn even goed.

    Copyright © Ben Pirard 5-4-2002

    TOP

    Jeninocide

    Jeninocide could be a new buzzword for: the coctail of deliberate killing - looting - destroying and covering up of genocide, the way history will recall the reflection of the true face of Israel in what is left of Jenin.

    History reveals now what they have been up to, really, under the cover of 'defence from being attacked' (a few dozens of innocent Jews killed in what could have been the equivalent of some road accidents). In Jenin thousands of innocent Palestinians were slaughtered, burried alive whilst their houses, in which they were deliberately locked up first, visibly were bombed with tanks and then struck down further with bull-dozers. This Jeninocide will always be remembered by humanity, throughout the civilised world, as a monument, a warning for the true inside of those who in their collective autism, think they must call themselves 'the elected', believeing they are above the rest of humanity. Their vilain religious madness will hardly get dissassociated from Jenin, throughout human history, in all nations of the world, for generations to come.

    Copyright © Ben Pirard 19-4-2002

    TOP

    Sharon et la peur

    Ce que je déduis de cette analyse claire: Sharon est l'example le plus prononcé de cette classe de politiciens qui réussissent à faire croire à leur population que leur occupation du poste est absolument indispensable vue la situation critique, (mais alors situation critique qu'ils ont créée d'avance avec l'aide de quelques complices dans la bande, et qu'ils continuent à nourrir et à gonfler une fois les moyens de l'état leur ont été confiés). Ils sont bien capable à diviser, puis à infliger la haine dans les deux groupes, à tel point qu'ils ne se parlent plus et ont besoin d'un interlocuteur, ou d'un leader fort qui a obtenu le consentiment pour tout pouvoir se permettre...

    Ils ne sont pas capable de construire une situation satisfaisante au peuple. Ils sont seulement capable de projeter leur propre peur, de faire peur au gens, de gonfler cette peur, même autant que les gens commencent à crier: de grâce, restez au poste et libérez nous de la peur! Ensuite le seul moyen qu'ils ont pour faire croire au gens qu'ils vont les libérer de la peur, c'est d'infliger encore plus de peur, surtout à cette minorité faible qui a été élue au statut de bouc émissaire, dont officielement la peur émane et donc non pas d'eux.

    C'est typique au politiciens de l'extrème droite, qu'ils cultivent la peur, la nourissent, puis se nourissent eux-mêmes de la peur qu'ils ont semée et augmentée, surtout ne pas manquant à pointer le doit vers l'une ou l'autre minorité incapable de se défendre, la proclamant à l'origine de toute cause de crainte.

    Sharon se nourrit maintenant de la peur qu'il a amplifiée d'un facteur millier de ce qu'elle était avant son mandat. Les Palestiniens en effet l'ont sous la peau. Les Juifs l'ont refoulée dans leur esprit croyant pouvoir la cacher derrière des murs artificiels, et craignant qu'elle ressortira si Sharon n'est plus au poste. Mais elle est là pour les deux, la peur. Et Sharon le sait, et le veut comme cela, car c'est sa raison d'être, la nourriture journalière sur laquelle il grossit et grossit et grossit...

    Qu'il se comporte comme un éléphant dans un magasin de porcelaine ne semble plus perturber les gens normaux, qui ont déjà vu tant de dégats et de pots cassés maintenant, qu'ils ont décidé d'attendre qu'il se calme, avant de lui présenter le compte. Mais lui, entretemps, continue: nourrir la peur, pourque la peur te nourrisse... Et il essaye même de l'infliger à d'autres peuples pour maintenir sa position. Quousque tandem, Catilina?...

    Copyright © Ben Pirard 18-5-2002

    TOP

    Israel toont nu zijn ware bedoelingen

    Al vele jaren wordt buurland Palestina heimelijk ondermijnd. Het onderwijs, de economie, de staatsstructuur, en nu de individuele vrijheid van de burger, moesten er één voor één aan geloven. Bedoeling was het buurland tot de bedelstand te verlagen, te vernederen, afhankelijk te maken, om dan gemakkelijker het land te kunnen inpalmen, met financieel en ander geweld.

    Het is een grove overdrijving te stellen dat Israel nu plots "een nieuw beleid" voert, door Palestijnse steden te bezetten. Daar is helemaal niets nieuws aan. Dit is precies het oude onderhuids woekerend beleid van Sharon, dat nu openlijk aan de wereld wordt getoond. Nadat hij de wereldopinie beetje bij beetje, stapje voor stapje, heeft gedrogeerd door mooipraterij. Nadat hij eerst heeft gezorgd dat er voldoende grond was voor haat en repressie en geweld, alleen maar door zich op de Tempelberg te vertonen. En nu oogst hij wat hij gezaaid heeft.

    Maar beste Israeli's, zien jullie dan niet dat de enigen die van de verrottende situatie beter worden valse leiders zijn als Sharon en zijn omgeving, die kunstmatig aanzetten tot haat en angst en geweld en destructie, om hun eigen positie te kunnen justifiëren. Ze zijn niet in staat een staat (zelfs niet de eigen) op te bouwen, alleen om af te breken. Hoe harder de vicieuze cirkel van angst en haat en geweld kan draaien, des te langer het volk zal roepen om hem aan de macht te houden. Dus doet hij achter de schermen er alles voor om die verderfelijke cyclus maar hard in gang te houden en alles wat naar onderhandelingen zou kunnen leiden in de kiem te smoren, of te laten smoren al was het maar door achteloos weer een paar geplande aanslagen door extremisten toe te laten plaats te grijpen. Wie heeft hij kunnen beschermen?

    En het volk huilt met hem mee. Dit is het soort leiders dat zijn volk hypnotiseert en zichzelf in standhoudt met het bloed en de angst van zijn volk (plus het nodige belastinggeld natuurlijk). Momenteel zijn de Israeli's blijkbaar blind voor alle opmerkingen van degenen die buiten het conflict staan en van op afstand de twee kanten nuchter kunnen zien, zoals Europa dat bijvoorbeeld doet. Wie heeft er baat bij die blijvende verdeling van het Midden-Oosten?

    Aan de andere kant van de oceaan hebben we nog zo'n leider van dat soort, die eveneens zijn volk onder hypnose lijkt te krijgen, en blind van angst. Die heeft nu een superminhysterie opgericht. Daarmee kan hij nog rechtstreekser en sneller de individuele vrijheid van zijn burgers controleren. En die hebben niets in de gaten.

    Het is het verhaal dat we al zo vaak in de geschiedenis zijn tegengekomen. Telkens als bij een volk leiders opstaan die het doen geloven dat het een herenvolk is, of een volk van de heer, of een volk dat geroepen is de wereldleider te zijn...

    Nuchtere burger, wees dan op je hoede. Laat dat soort leiders alleen hun strijd onder elkaar uitvechten, en bouw zelf aan de eigen staat, en aan die van al je buren. Dat zal uiteindelijk het veiligst zijn.

    Copyright © Ben Pirard 20-6-2002

    TOP

    Israeli soldiers killing Israeli colonists?

    Today, when again peace talks start in Washington, peace has been violated gravely once more. This time it were Israeli soldiers who killed colonists. The Israelian government proclaims they were Palestinians dressed alike. What makes us so sure about that?

    Isn't it too great a coincidence, that exactly on the day, where initiatives for peace talks for the Middle East have started in Washington, another grave incident meant to perturb the peace process was generated? The Israelian government proclaims the perpetrators to be Palestinians, dressed up like Israeli soldiers. But what makes us so sure about that? These 'soldiers' were not suicide bombers and shortly after the event they were not found...

    This is not the Palestinian style at all. The fact that three Palestinian organisations proclaimed together to be behind the attack, makes that no single Palestinian organisation is credible in this event.

    This event is more the style of ultra right, one should recognise. The style of ultra right is known to be bloody, without much concern for human lives, all over the world. These kind of orchestrated attacks could very well carry the signature of ultra right in Israel.

    Never so many citizens, Israeli or Palestinian, were killed in such a short time period, since Sharon arranged for obtaining the full power 'to bring peace' after he mounted the temple hill. It is clear that he is doing exactly the opposite of what he is proclaiming in the media. It is clear that his power thrives on the fear for terror at the one side, and the continuous humiliation and exasperation inciting to terror at the other side.

    His seat seems firm, as long as things go dramatically wrong in Israel. Peace is a threat to that kind of perverse power...

    Moreover today's killing covers up as a suitable pretext to move the Palestinian leader aside by force. If the world could be made to believe it...

    Copyright © Ben Pirard 16-7-2002

    TOP

    Het probleem is Sharon, niet de oplossing

    Het probleem is Sharon, - of de mentaliteit die culmineert in figuren als hij, - die door de politiek worden gesteund tegen alle mensenrechten en internationale verdragen in, die een landje als Israël blijkbaar ongestraft aan zijn laars mag lappen?

    Al vele jaren wordt buurland Palestina heimelijk ondermijnd. Het onderwijs, de economie, de staatsstructuur, de individuele vrijheid van de burger, en nu hun leiding, moeten er één voor één aan geloven. Bedoeling blijkt het buurland tot de bedelstand te verlagen, te vernederen, afhankelijk en onbestuurd te maken, om dan gemakkelijker het land te kunnen inpalmen, met financieel en ander geweld.

    Dit is het oude onderhuids woekerend beleid van Sharon, dat nu openlijk, politiek ongestraft, tegen alle internationale rechten en regels in, aan de wereld wordt getoond. Nadat hij de wereldopinie stapje voor stapje, heeft gedrogeerd door uitbreiding en mooipraterij. Nadat hij eerst heeft gezorgd dat er voldoende grond was voor haat, repressie en geweld, alleen maar door zich provocerend op de Tempelberg te vertonen. En nu oogst Israël wat hij gezaaid heeft.

    Maar beste Israeli's, zien jullie dan niet dat de enigen die van de verrottende situatie beter worden valse leiders zijn als Sharon en zijn omgeving, die kunstmatig haat en angst en geweld en destructie onderhouden, om hun eigen positie te kunnen justifiëren. Ze zijn niet in staat een veilige staat (zelfs niet de eigen) op te bouwen, alleen om af te breken. Hoe harder de vicieuze cirkel van angst en haat en geweld kan draaien, des te langer het volk zal roepen om hem aan de macht te houden. Dus doet hij achter de schermen er alles voor om die verderfelijke cyclus maar hard in gang te houden en alles wat naar onderhandelingen zou kunnen leiden in de kiem te smoren, of te laten smoren al was het maar door achteloos weer een paar geplande aanslagen door extremisten toe te laten om plaats te grijpen, of door op de ongunstigste momenten zelf aanslagen uit te voeren. Wie heeft hij kunnen beschermen?

    En het volk huilt met hem mee. Dit is het soort leiders dat zijn volk hypnotiseert en zichzelf in standhoudt met het bloed en de angst van zijn volk (plus het nodige belastinggeld natuurlijk). Momenteel zijn de Israeli's blijkbaar blind voor alle opmerkingen van degenen die buiten het conflict staan en van op afstand de twee kanten nuchter kunnen zien, zoals Europa dat bijvoorbeeld doet. Wie heeft er baat bij die blijvende verdeling van het Midden-Oosten?

    Aan de andere kant van de oceaan hebben we nog zo'n leider van dat soort, die eveneens zijn volk onder hypnose lijkt te krijgen, en blind van angst. Die heeft nu een superminhysterie opgericht. Daarmee kan hij nog rechtstreekser en sneller de individuele vrijheid van zijn burgers controleren. En die hebben niets in de gaten.

    Het is het verhaal dat we al zo vaak in de geschiedenis zijn tegengekomen. Telkens als bij een volk leiders opstaan die het doen geloven dat het een herenvolk is, of een volk van de heer, of een volk dat geroepen is de wereldleider te zijn...

    Nuchtere burger, wees dan op je hoede. Laat dat soort leiders in hun metersdikke haat stikken of alleen hun strijd onder elkaar uitvechten, en bouw zelf aan de eigen staat, en aan die van al je buren. Dat zal uiteindelijk het veiligst zijn.

    Copyright © Ben Pirard 7-9-2003

    TOP

    Aanslag Turkse synagogen: Wie heeft er baat bij?

    De aanslag op twee Joodse synagogen in Turkije komt als een donderslag bij heldere hemel. Er is op het eerste zicht geen enkele reden te vinden voor deze bloedige misdaad. De aanslag zou zijn opgeëist door één of andere duistere kleine organisatie, die al vijf jaar geleden werd opgedoekt.
    In ieder geval staan de gebruikte middelen en precisie van deze aanslag niet in verhouding tot die claim.

    Men kan zich dus afvragen: wie heeft er dan wel baat bij dit gebeuren? "Alcaida" luidt dan de reflexmatige dooddoener in deze tijden. En als die kreet maar voldoende vaak en luid wordt herhaald, dan zullen meer en meer mensen het daarbij willen houden.

    Maar is dat allemaal wel zo verstandig?
    Zijn er ineens geen andere bedreigingen meer in de wereld dan "Alcaida" of "terroristen" of geheime diensten allerhande? En moeten we onze ogen daarvoor niet wat beter openenen?
    Er zijn bij deze aanslag en errond enkele opvallende omstandigheden. Zo valt het bijvoorbeeld op dat, ondanks de klaarblijkelijke bedoeling om de Joden in Turkije te treffen, het aantal getroffenen hoofdzakelijk uit Turken bestaat.

    De dubbele aanslag lijkt daarom eerder een voorzichtige politiek terroristische aanwijzing tot potentiële kwetsbaarheid van Joden buiten Israël. Dit moet onder meer de Turkse regering extra schuldgevoelens bezorgen op basis waarvan nieuwe voorkeurmaatregelen kunnen worden bedongen, of oude bevestigd.

    Deze aanslag komt er ook in een periode dat de regering Sharon, en hijzelf op kop, steeds meer met interne kritiek en zelfs opstandigheid en contestatie krijgt af te rekenen vanwege spilfiguren in het Israëlisch staatsbestel, niet in het minst in het leger zelf.

    Het schokeffect van de buitenlandse aanslag zal voor de Israëlische bevolking een mentale hergroepering tot gevolg hebben. Telkens wanneer om het even welk volk wordt getroffen door schokkende gebeurtenissen, zij het natuurrampen of uitgelokte catastrofen, heeft het de neiging zich opnieuw als één man achter zijn leider te scharen. We hebben dat ook in de VS gezien na de 11/9 rampen aldaar, en opnieuw tijdens de Irak oorlog. En dat 'principe' kende Macchiavelli ook al.

    De vraag is in dit geval dan ook of het wel degelijk Alcaida is dat hier garen bij spint. En zo ja, welk voordeel dit dan wel zou zijn?

    Vergeten we verder ook niet dat een recente opiniepeiling van de Europese Unie uitwees dat een meerderheid van de Europeanen de staat Israël aanwijst als grootste bedreiging voor de wereldvrede. Turkije, dat eerlang tot deze unie zal toetreden, heeft naar verluidt 'goede banden met de staat Israël'. Het is kennelijk de bedoeling van de Israëlische minister van buitenlandse zaken om van de gelegenheid gebruik te maken om deze nog wat steviger aan te halen, en bijkomende garanties te bekomen voor de Joodse aanwezigheid in Turkije.

    Copyright © Ben Pirard 16-11-2003

    TOP

    Who is really guilty?

    I just read an article where the attitude of concern and criticism of Europeans against the Israeli way of handling political affairs and conflicts is getting done with as a mere expression of anti-Semitism and even Nazism…
    This is again a good example of how the Jewish mind again and again tries to inflict a false sense of culpability into the minds of non-Jews, and then on that basis try to make them do things that you would like them to do for your own profit, rather than even trying to understand their concern and way of thinking, let alone integrate.

    This typical attitude of the Jewish mind can be observed at many occasions the last decennia. It culminates in what is called the 'Holocaust Industry' described by Finkelstein. And at many occasions it really has paid off indeed, in terms of finances and of privileges in foreign countries.

    Maybe it is an acquired syndrome that is not really genuine, as I would prefer to believe, but rather caused by a number of indeed severe and sad adverse experiences that have struck the Jewish people throughout history, and that are kept alive and continuously being conveyed through let's call it a rigid cultural discipline.

    First of all, if you have been experiencing for thousands of years similar extremely hostile attitudes towards you, doesn't that ring a bell that maybe something in your own attitude has to be reconsidered?
    But even then, what about all those other peoples who have been struck by similar catastrophes nearer or further in history and even still are today?

    Who are the barbarians? Who the civilised? Who decides?

    Maybe it would help the Jewish individual to become a little less addicted to the imposed believe that 'we are the only children of God' and all others are the 'Golem'. Did it never strike your mind that maybe other people could think or pretend just the same towards you? And that if they do, the authority of your belief and theirs is at least comparable? Would it really help you then if they were completely destroyed, like most of you give the perception of desiring silently deep in your minds?

    The laws of nature are the laws of your unfathomable God as much as of everybody's one and the same God, the 'Unnamable' or the one with a thousand names, and they cannot be corrupted. If you act, there always is a reaction. You don't need to play God by inflicting 'reactions' of your own, as those are again actions against. So they will cause new reactions.

    Then why do Jewish people never question their own behaviour and attitudes when they are struck with reactions of critique or worse?
    Do you really believe it comes out of the blue down to you?
    As you sow so shall you reap. If you think you must play God by organising reaction to other men's action yourself, then you are doing nothing but engendering even more reaction... And that one can only come back onto you.

    And if you think you know better, well then just continue as you have been trying for thousands of years by now, eye for eye, without learning much about the laws of action and reaction this attitude causes. But don't complain endlessly about the reactions of the other people, and surely stop trying to make them feel guilty in your place, please. It simply doesn't work anymore.

    Copyright © Ben Pirard 20-11-2003

    TOP

    Israel reveals itself as highly dangerous and uncivilised

    Murder has been raised to the level of an acceptable practice in human relations in Israel. Even its leader publicly claims to have had recourse to this type of beastly behaviour now. What good can one still expect from him?

    With the latest state-terrorist attack by Israel, using army helicopters and killing at least 7 people in the civil streets of Ghasa, amongst whom the leader of Hamas, Sheik Yassin, Israel and its leaders show their real face to the world.

    Not only publicly murdering opponents before bringing them to justice and eventually convicting them has become common practice in this region, but also the moral value of murder seems not even to be questioned any longer by most inhabitants.
    Moreover, it is the leader of the government himself who in public claims to be the instigator of this evil deed, he the one who in the process of national education might be expected to be the example of highly evolved human behaviour.

    Killing each other is normally what beasts do, most humans having evolved above that level.

    What good can be expected of a nation that lets itself lead by ministers behaving as outlaws? Where are the human values in this, where is civilisation?

    Can any justice be expected if those responsible for law and order have lowered themselves in their behaviour to the level of street fighters?
    What respect can be raised towards a leader who commits himself to the worst of crimes: the killing of otherman?
    Thou shallt not kill !!!

    O tempora, o mores !

    Copyright © Ben Pirard 22-03-2004

    TOP

    Gebrek aan wijsheid...

    Beste,

    Wat u heeft bewogen om mij te contacteren is de formulering van enkele meningen omtrent Israël en degenen die zich daar gewild of ongewild mee geassocieerd weten.
    Welnu, het is er mij absoluut niet om te doen de religie noch van de één noch van de ander te beoordelen. Ik zie en respecteer religie als een boeiend onderdeel van cultuur, vaak een groot kernonderdeel ervan zoals in het geval van Joden en Arabieren. Wat ik wel beoordeel is het gedrag en de houding van mensen, wie ze ook zijn, en wat ze ook drijft.
    Een beetje zoals de leerlingen van een klas met elk hun eigen oefeningen. En dan zie ik dat ergens op een achterbank een wat oudere leerling het voortdurend aan de stok heeft met een iets jongere die naast hem zit. Die leerling is verder voorbeeldig, al onderhoudt hij weinig (openlijk) contact met de klas, hij is wel goed gekleed en gemanierd, weet met mensen om te gaan. Maar af en toe krijg ik het gevoel dat het er daar onder die bank allemaal veel minder gemanierd aan toe gaat en ik wordt regelmatig opgeschrikt door gestommel en 'au'-geroep (om het zacht uit te drukken). Blijkbaar wordt daar geniepig een vete uitgevochten. En helaas voor ons (de mensheid) gebeurt dat intussen al verre van verborgen en ten koste van steeds weer een volgend menselijk taboe en vreet dit proces zich een weg doorheen de hele menselijke beschaving.

    Wat mij minder interesseert als waarnemer wier aandacht voortdurend naar die twee getrokken wordt, zoals die van miljoenen wereldburgers die daar ook al niet om vragen, is wat nu juist de rationele gronden van hun onenigheid zijn, want op die manier belandt ieder weldenkend mens voor dit geval in een gerationaliseerd moeras van punten en komma's.
    Wat wel mijn volle aandacht als mens trekt is de manier waarop die twee daar hun onenigheid met elkaar trachten te regelen. En daar stinkt het. Daar is er een voortdurend grangreen van decadent gedrag en opbod van decadent gedrag aan beide kanten, waarbij noch de één noch de ander het wat mij betreft nog langer verdient onder de noemer van menselijke beschaving te mogen handelen. Wat we daar meemaken en zien gebeuren is het uitdoven van beschaving. Ultiem gedrag van dieren, dat tot de top van de maatschappelijke waardenschaal wordt verheven, gelegitimeerd door de leider zelf van de samenleving die het 'voorbeeldig' als meester-treiteraar toepast.

    Wat mij biezonder stoort is dat de oudere en zogenaamd wijzere leerling (in wie ik veel verwachting koester) wanneer hij echt ter orde geroepen wordt telkens weer blijk geeft van twee gezichten. Er is dat van de vermoorde onschuld enerzijds en het pogen eronderuit te komen, en tegelijk ook alweer dat nieuwe uitdagende grimas naar die andere toe.
    Met de ene hand doet hij alsof hij het wil bijleggen, maar intussen is zijn andere hand alweer op weg een nieuwe vuist te worden. En dat gaat zo door in een eindeloze caroussel van steeds grotesker wordende waanzin (een F16 tegen een rolstoelgebruiker), telkens als nieuwste 'oplossing' voor het probleem, waarna er dan telkens alweer een nieuwe desastreuze inventie nodig blijkt (een Berlijnse muur, een concentratiekamp van prikkeldraad, weer nieuwe huizen afbreken...), een caroussel waar tenslotte iedereen de moed wil bij opgeven. En dat lijkt nu juist de bedoeling.
    Het lijkt erop dat zij die weg tot het uiterste van het uiterste wensen te gaan allebei, getraumatiseerd als ze intussen allemaal zijn, in een blind geloof dat aan het eind daarvan een overwinning zou wachten. Maar dat is een illusie. Mensen zijn niet slimmer dan mensen. Blijkbaar nog niet na duizenden jaren beschaving van steeds opnieuw hetzelfde.

    Een wijze moeder of leraar had in dat geval beide ter orde geroepen en daarna de verstandigste gevraagd om wat van zijn overvloed te laten vallen en de ander zijn kansen te laten. Maar zo iemand wordt door Israël zelf ook al geterroriseerd of 'gewoon' vermoord. Er is dus nauwelijks nog een manifestatie van hoger gezag, omdat de oudere leerling ze allemaal te slim af is. En zelf is hij net niet slim genoeg om het geschil in beider voordeel te beslechten, want ook hij wil alles voor zich. Het blijkt hem minder aan sluwheid te ontbreken dan aan wijsheid...

    Tenslotte valt het mij op dat doorheen een geschiedenis van duizenden jaren altijd weer dezelfde soorten gebeurtenissen zich blijven herhalen. Er waren reeds pogroms lang voor er Duitsers waren... Er werd een tempel verwoest en daarover blijft men wrokkig jammeren, in plaats van iets positiefs voor iedereen te doen. Sindsdien zijn er zoveel andere tempels en heiligdommen verwoest.
    Indien iemand steeds weer dezelfde soorten problemen krijgt met anderen, dan wijst dit erop dat een gepast innerlijk onderzoek toch wel op zijn plaats is. Dat geldt ook voor het Joodse volk. Men kan niet kritiekloos altijd alle schuld voor alles aan iedereen behalve zichzelf toeschrijven.

    Tot zover enige verklaring over een klein uithoekje van wat op mijn website allemaal aan bod komt, zeker niet het meest verheffende en iets waar we het mogelijk (beschaafd) oneens over kunnen blijven, maar op een manier toch ook boeiend.

    Ik dank u nogmaals voor de getoonde belangstelling en voor de uiting van uw waardering.

    Vriendelijke groeten, Ben

    Copyright © Ben Pirard 17-05-2004

    TOP

    Honger naar bevestiging van identiteit

    Beste J. Th.,

    Ruim 45 jaar bestudeer ik de menselijke soort in al haar doen en laten. Zij gedraagt zich merkelijk anders dan andere primaten, en aangezien ik er zelf ook toe behoor, is het een zeer intrigerende studie. Daarbij valt het me op dat bepaalde groepen zich dan weer op allerlei originele manieren van elkaar trachten te onderscheiden, waar andere daar minder behoefte schijnen aan te hebben.
    Over Holocaust en Nazisme weet ik zeer weinig, eigenlijk niet meer dan het beeld dat de media ervan willen ophangen, met waarschijnlijk al zijn tekorten, weglatingen, vervormingen, toevoegingen en overdrijvingen. Maar eigenlijk wil ik dat ook niet weten. De reden is dat mijn interesse altijd naar de diepere gronden van het bestaan is uitgegaan en naar de onderliggende drijfkrachten en wetmatigheden van menselijk gedrag, niet naar de eindeloze variatie aan uitingen daarvan, zoals je die ook in een Mahabharata kan tegenkomen en die in feite slechts de oppervlakte van het bestaan weergeven. Deze diepere interesse is er op gericht om te begrijpen en om te weten hoe bepaalde uitingen die ongewenst zouden zijn, zouden kunnen worden voorkomen.

    Als uw boek over de Holocaust een zoveelste poging is om negativiteit en specifiek leed met getallen, namen en toenamen bij herhaling en verdere uitbreiding dik in de verf te zetten, om aldus de pijnlijke herinnering van een bepaald deel van het wereldgebeuren 'levendig' te houden en daardoor weer eens de aandacht van zoveel mogelijk andere mensen en volken naar het lot van een enkel volk toe te zuigen, met de onderliggende bedoeling daarmee de identiteit van dat volk telkens voor zichzelf te herbevestigen, dan vind ik het overbodig dat dit boek geschreven zou worden, of alleszins dat ik er zou aan meewerken, omdat het dan slechts mee danst in een nu al decaden durende desperate gesloten en infertiele kringloop van zelfbeklag samen met ontelbare andere dergelijke boeken, waarvan het ene de legitimiteit voor het andere lijkt te vormen of dat andere nog in sterkte te overtreffen.

    In de lange geschiedenis van de mensheid zijn er heel wat volken die geleden hebben en nog lijden. De psychologie van het Joodse volk vind ik wat dat betreft slechts exemplarisch interessant, omdat men volgens mij het lijden hier tot integraal deel van de cultuur heeft gemaakt, zowel het eigen leed, als het leed dat men anderen aandoet. Het wordt voortdurend bewust of onbewust in stand gehouden en ik heb me lang afgevraagd wat daar oorzaak en bedoeling van kan zijn. De enige afdoende verklaring is volgens mij terug te vinden in de vroegere geschiedenis van het 'ontstaan' van dit volk. Oorspronkelijk ging het om een verzameling vrij los verspreide rondtrekkende nomaden die tegenover de uitgebreidere sedentaire levenswijze probeerden te coaguleren rond een gemeenschappelijk gegeven. Dat gegeven was hun mannelijke godheid. Hiermee konden zij zich onderscheiden van de vrouwelijke godheid die doorgaans en vanouds door de stedelingen werd vereerd, (stedelingen die door hun levenswijze snel rijkdom en cultuur opstapelden). Ze vormden toen rond hun kenmerkend thema een 'Heilig Verbond', dat wil zeggen gingen een onderlinge coalitie aan. De nieuwe godheid was het teken van hun nieuwe identiteit.
    Hun rondtrekkend bestaan was zo al hard en ruw genoeg, kwam daar ook nog de strijd bij om het voortdurend slinkend graasland te vrijwaren. Uiteindelijk kwam dan de beslissing om zich zelf ook te vestigen zoals alle andere mensen, alleen was er toen niet zo gek veel plaats meer over en volgde vaak bloedige strijd. De gruwelijke manier waarop dit gebeurde veroorzaakte zeer veel leed, zowel bij de gevestigde volken als bij hen die zich wilden vestigen op hun plaatsen.

    Die strijd om een eigen plaats lijkt tot op vandaag door te gaan. Identiteitsbevestiging speelt daarin nog steeds een hoofdrol, lijkt het. Alsof men in zijn oorspronkelijk opzet zo goed geslaagd is dat men erin is doorgeschoten. Daardoor werd en wordt nodeloos tegenkanting opgewekt bij de anderen, vooral de buurlanden. Alle belangrijke handelingen van het hedendaags Israël lijken te dienen om een voortdurend onbewust innerlijk tekort aan identiteitsgeloof op te vullen (ze lijken op dat punt parallel te lopen met die van een ander 'volk', de VS). Gemeenschappelijk gedeeld leed uit heden en verleden speelt daarbij een belangrijke rol als inspiratiebron. In zijn boek ''Woede en Tijd" schrijft filosoof Peter Sloterdijk (p. 64): "Naties bewaren de herinnering aan hun nederlagen in cultusoorden, die door de burgers periodiek worden bezocht. Alle gecultiveerde herinneringen, of ze nu religieus, cultureel of politiek van aard zijn, moet men daarom met wantrouwen bejegenen, en wel zonder uitzondering: onder het voorwendsel van de reinigende, bevrijdende of op zijn minst identiteit creërende herdenking bevorderen ze onvermijdelijk een of andere verzwegen neiging tot herhaling en heropleving."
    Ook de verguisde en onvolprezen schrijfster Merlin Stone heeft het in haar naar mijn inschatting goed gefundeerd boek "Eens was God als Vrouw belichaamd" over de hang naar identiteit en naar het kunnen aansluiting vinden bij een groep, wanneer het gaat om de geschiedenis van het Joodse volk, als diepere drijfveer. Zij schetst de gebeurtenissen heel duidelijk vanuit hun innerlijke ervaring bij het contact met een oudere gevestigde cultuur, waaraan zij geen deel hadden, en dat tenslotte ook niet meer wilden, toen ze, op aanraden van hun jaloerse God en profeten, deze cultuur gingen verwerpen en zelfs vernietigen.
    Indien dus uw nieuw boek over 'Holocaust' deze dimensie kan bevatten, of er omheen geschreven raakt, die het tot een verklarende universele diepte-analyse maakt, dan lijkt het mij misschien wel de moeite waard er op enigerlei wijze bij betrokken te zijn. In het andere geval is voor mij alleszins vergeten de gezondste boodschap. Maar ik heb ook uw websites bekeken en zie daar tekenen van een gezonde levensbevorderende instelling.

    Met vriendelijke groeten,
    Ben Pirard

    Copyright © Ben Pirard - 22-07-2008

    TOP

    Copyright © Ben Pirard

    thuispagina Laatste wijziging: door B.Pirard (©) 29 juli 2008 16:17, email contact - Copiëren toegelaten mits bronvermelding -